Day 333 (2): How did ethics change you?

Mataas ang araw, maliwanag ang paligid

Mainit ang hangin, ng sa mata ko ika’y nangilid

Lumapit ako at hindi nag atubili

at mula noon ako sayo'y nawili

Bago kita nakilala ay may iba akong pananaw sa mundo

Parang lahat ng bagay ay hindi ko pinakialamanan o kinibo

Ngunit ang mga matang binuksan mo

Ay mahirap na palang isarado

Noon akala ko masama ang pagiging makasarili

Pero tama nga naman ang iyong punto, na paano ka mamamahagi

Kung wala ka mismong para sa sarili

Ngunit bakit kada inuuna kita ako ay nahuhuli?

Habang mas pilit kitang inuunawa ay higit akong naguguluhan

Dahil lahat ng sinasabi mo, ginagawa mo ay kabaligtaran

Lahat na lang binigyan mo ng kahulugan

Kahit yung mga bagay na walang katuturan

May mga araw na hindi kita maintindihan

Kasi may araw na sobrang babaw mo, minsan sobrang gulo

Minsan para kang tanga na walang pakialam

Minsan parang gago na lahat pinakialamanan

Kaya naman lahat na ay pinag awayan

mga walang katuturan ang pinagtatalunan

ansakit mo sa.ulo pero di kita maiwan

dahil.alam ko ikaw ay aking kailangan

Kapag nangatwiran ka pa minsan ay taliwas na sa totoo

Ginugulo mo lang isip ko at minsan sinasagad mo ang pasensya ko

Dahil minsan kahit kakain na lang

Binibigyan mo masyado ng kahulugan

Lahat simpleng bagay lagi mong pinapakumplikado

May masabi lang na mali, andami mo agad sinasabi

Kaya ako ay nahawa narin sayo

Na mga simpleng bagay, pinapalaki ko

nga payak na usapan na nauuwi sa pagtatalo

kaya naiinis.na.kahit nga kaibigan ko

Nakakapaghinayang kang pakawalan

Pero nakakapagod kang panghawakan

Magulo ka lamang sa isip yan ang totoo

Pero ikaw yung gulo na alam kong gusto ko

Nakakainis na may punto ka at laging may katwiran

Pero alam kong kailangan kita, kaya di kita maiwan

Ngunit habang ako’y kumakapit aking napagtanto

Na darating din ang araw na iiwanan mo ko

Dahil sayo na mismo nga nanggaling

Na walang permanente sa mundo

Sana pala di ka na dumating

Dahil hindi ako handa sa paglisan mo

At sinikap ko na sa panahon na tayo’y magkasama

Na lahat ay maayos at sana’y masagana

Ngunit habang iniisip ko na lulutasin natin ang mga problemang to

Bigla kong naalala

Isang sem lang pala tayo

Inasahan kitang magbigay ng kasagutan

Ngunit alam kong isang araw ika’y lilisan

Ay sa iyong paglisan

Nagiwan ka lamang ng mas maraming katanungan

Kaya eto ako ngayon nasa sulok ng bangko

Iniisip ang mga bagay na iminulat mo

Kung paano naging mabuti ang pagiging makasarili

At paano naging tama ang mga akala kong mali

Hindi makatulog sa gabi dahil iniisip kita

bawat tanong na iniwan mo na nakakatanga

Maging ang umaga nagiging gabi

dahil sayo, lahat na ng bagay sa isip ko ay sumasagi

Nakakatawang ikaw tong maraming dahilan

Ay ang nawala ng walang paliwanag

Pinakilala mo nga sa akin ang liwanag

Ngunit sa huli iniwan din ako sa kadiliman

Pero kahit masakit ang iyong paglisan

Marami akong natutunan

Sa pag pursigi ng mga bagong kaalaman

Nilunod ang sarili, mawala ka lang sa isipan

Sinubukan ko na sa iba bumaling ng tingin

Pero wala talaga iba ang dating mo

Dahil kung nandito ka, alam mo ang gagawin

Tunay nga na binago mo ako

Sa pagharap ko ngayon sa bagong umaga

Pipilitin kong bumangon kahit di ikaw ang kasama

Pero hindi ko maitatanggi

Na iba ang pakiramdam pag ikaw ay nasaking tabi

Kahit naghihilom ako unti unti

Minsan sa isip ko pa rin ay sumasagi

Ang mga tanong bakit ka lumisan

Ang tanong na bakit lahat biglaan

Ikaw na dumating na nagalok ng mga kasagutan

Ay nagiwan lamang ng mga katanungan

Kung isang bagay ang nakuha ko sayo

Ay lahat ay agad kwestiyunin ko ng husto.