Day 31 of 366: Unang tapos ng Buwan sa Taon

At patapos na ang unang buwan ng taon

Nairaos naman any bawat pagkakataon

Mga bagay na dudurog sakin noon

Hindi na ko naaapektuhan ngayon

Mga tahol sa paligid noon ako'y rindi

Ngayon hindi ko na sila iniintindi

Sa ilang hingang malalim

Ay aking natatahimik ang isip

Tuloy lamang ako at walang hinto

Hindi titigil anumang komento

Hindi na mangingilag sa tao

Maglalakbay akong dire diretso 

Day 30 of 366: It wasn't timing

It wasn't timing 

It's not the twist of fate

You were never gonna choose me

Regardless of the time and circumstances we met

It was doomed to fail

Even with my best efforts

Because I need to live with the fact

That you just didn't like me that much

Day 29 of 366: Internet was down

Yesterday, there was no internet

It came back pretty late

I only knew because if the messages sent

It was sent by 2:00 am

It worked well for me, I got my sleep

Maybe a bit too much, it was deep

There I woke up at 4:00am

Feeling that my stomach gurgling

So I went to the bathroom early morning

Emptying my stomach

But then I couldn't sleep

So I decide to think

The in my thoughts, I drowned 

In my head fear endowed

So for a bit I worked out

Then my fears clouded out

It is one of the nights I won't remember

So here is a picture of a burger

Day 28 of 366: Kaninong pusa to

Kanino tong pusang to

Basta lang siya pumatong sa oto

Ito rin yung pusa na kumukutkot ng sako

Tapos palaging gumagalit sa aming aso

Ilang araw ko na siya nakikita

Parang siya pa may ari ng bahay umasta

Pag nagtatapon nga kami ng isda

Tila kami ay susunggaban pa

Mukha pala siyang mabait sa kuha kong to

Akala mo kung sinong maamo

Hindi ko alam ano pa sasabihin ko

Kanino bang pusa to 

Day 27 of 366: Pier

Sa lugar na akala ko makikita kita uli

Mabilis ako bunyahe at di nag atubili

Hindi ko inisip paano ang byahe pauwi

Basta hiniling ko na makita kita muli

Pagsakay ng barko, mabilis tumibok ang puso

At nagbakasakali na ikaw ay makatabi

Bawat habay ay sinilip

Bakasakaling parehas tayong dadako

Bumyahe ang barko, nang di ka nakikita

At sinulit na lang ang byahe sa payapang dagat

Ilang oras din bago natapos ang byahe

Pero walang oras na hindi kita inisip

Nasa pier na ko sa wakas

Inunat ang paa agad paglabas

Habang ako ay lumilingon lingon

Naalala ko mga nangyari noon

Kaya kasabay ng pagbaba ng barko

Ay pagbitaw sa aking nararamdaman

Sa pagbalik at alis sa Mindoro

Bagong kabanata ang sisimulan

Day 26 of 366: Natapos ang isang linggo

At natapos muli ang isang linggo

Dama ang bigat ng mundo

Muli nalulunod ang isip

Habang lumalabo ang paligid

Marahil pagod ay nadarama na

Balikat ay bumibigat na

Katawa'y humihingi na ng pahinga

Dibdib kakaisip ay sumisikip pa

Pero nakalipas na rin ang isang linggo

Nakalabas nang buhay hanggang dulo

Maraming luha ang tumulo

Matiwasay namang naisulong

Makakaramdam na sana ko nang tuwa

At isang linggo na naman ako nakawala

Ngumit pasok bigla sakin isipan

Ika apat na buwan ng Enero pa lang

Day 25 of 366: Jeepney

Usad mabagal, mahabang lakbayin

Sa langit malapit na ang takipsilim

Dumadampi sakin malamig na hangin

Habang maraming bagay ang iniisip

Naalala ko pa mga sakay ko sa jeepney

Laging kasama ang magulang at kapatid

Tito ko na pinakamalapit

At mga kaibigan na minsa'y kadikit

Minsan kasama pa ang huli kong nobya

Na ngayon ay nawala na 

Mga munting alaala

Na bumabalik sa tuwing jeep ay makikita

Kaya naman nakakalungkot

Na ilang araw na lang silang makikita ko

Ang minsang hari nang lansangan

Ay marahil hindi ko na masasakyan

Ngayong nakaupo sa harapan

Side mirror ay aking pinagmamasdan

Habang ang traffic ay pilit kinakalimutan

Kaunting beses ko na lang to mararanasan

Day 24 of 366: Bakanteng isip

Ayokong nababakante ang aking isip

Dahil mabilis ang hangin magbago ng ihip

Kung ano ano ang nabubuo sa imahinasyon

Na malabo ang pagkakaiba ng totoo sa ilusyon

Pilit pinapagod ang katawan

Utak ay ayaw makaramdam nang kawalan

Dahil anuman ang mangyari sa mundo

Kalaban ko pa rin ang sarili ko

Bawat kirot, tusok, at pulikat

Ay hindi ko na iniinda bagama't

Masakit sila sa katawan

Nawawala isip ko sa kasalukuyan

Day 23 of 366: Madulas at mahulog

Bago madulas at mahulog

Bago isuko nang buong buo

Mabuti munang sigurado

Kung parehas nararamdaman nyo

Dahil sa lugar na walang tao

Kaninong mukha ang hahanapin mo

Sinong alam mong hindi mo makikita

Pero sa gilid ng mata ikaw ay umaasa

Sa sahig na salamapakan

Sino ang nanaisin mong kayakapan

Sa magulong mundo na nagugunaw

Sinong ituturing mong katahimikan

Kaya't bago iwagayway ang puting bandila

At damdamin ay isukong tuluyan 

Baka ikaw lang hindi nakakakita

Nang mga watawat na pula

Day 22 of 366: Paulit ulit

Bilang tao na maraming batbat at satsat

Madalas ang aking dada ay palpal palpak

Pilit hasain ang isip, kaskas

Buhol ang salita sakin tila tastas

Madami nagsasabi ako ay paulit ulit

Kaya kausap ay litong lito, mensahe ay kumpol kumpol

Pag nautal putol putol

Pag ayos na, salita'y sunod sunod

Araw araw mga nasa isip ko'y sabay sabay

Naiistorbo sa maliliit na bagay bagay

Tulad ng mga linyang hindi pantay pantay

O kaya mga lampas na kulay kulay

Araw araw ay naging buwan buwan

Buwan buwan ay naging taon taon

Gasgas na isip at di matino tino

Hanggang sa sariling isip nabilanggo

Piraso sa sarili ay kulang kulang

Pilit pilit binubuo 

Tatahakin pa ay malayo layo

Pero mas maayos na unti unti kaysa walang wala

Day 21 of 366: Brgy. Paciano Rizal

Lumabas ako ng bahay kanina

At pinagmasdan lang ang kapaligiran

Mahigit na sa dalawang dekada

Ang aking pananatili dito sa aming komunidad

Pero bawat sulyap ko rito at ibang iba

May mga gusali na ngayon lang umusbong

Kalsada na maayos na at hindi bako bako

Malayo sa lugar na kinalakihan ko

May mga gusali na nawala

At mga bagong tayong terminal

Mabilis lumipas ang dalawamput apat na taon

Kahit mga tao ay bago sa paningin

Mga bagong mukha na kikilalanin

May mga matanda na sakin lagi bumabati

At mga bata na noon ay nakangiti

Para nga akong nasa ibang lugar

Dahil maraming bagay na ang hindi pamilyar

Sa paglipas ng panahon

Iba na talaga ang Paciano na kinalakihan ko

Day 20 of 366: Nanood ako ng sine kanina

Kanina hindi muna ako nag isip

At pinili ko munang unahin ang sarili

Mag isa akong nanood ng sine

At kinalimutan muna ang mga iniisip

Nanood ako ng pelikulang nakakatawa

Upang ng isip at hindi masyado maabala

Nanood lang ako upang makapahinga

At sinulit ang binayad

Nagalak naman ako sa aking ginawa

At aking uulitin sa tuwina

Mga munting pagkakataon

Na nanakawin para sa sarili mula ngayon

Day 19 of 366: Wala na ang "L"

Ang pait at LUMALASA

Sa loob ng taong UMAASA

Tama nga ang ika ng matatanda

Kung sino ang mas nagmahal sa dulo

Siya pa ang madalas TALO

Isang sumpa ng pagiging TAO

Pinilit naman na ikaw ay malimot 

Ngunit ang aking isip ay puno nang LIKOT

Kaya paulit ulit sa aking isip ang pag IKOT

Isinigal ang puso na gawa sa BAKAL

Binalewala lahat ng pagdududa

At pinuno ng optimismo ang salitang BAKA

Ngunit sa isang iglap pag asa'y na WALIS

Masyado nagpadala sa iilang pagkakataong matamis

Akala'y matalino hindi naging WAIS

Ang natitirang piraso ay pinilit LIPUNIN

Tinakwil muna na ang negatibong isipin

Hanggang ang tapang ay kaya nang ipunin

At aminin sa sarili

Na hindi kami sa huli

Kaya't sa pag bato ng barya sa BALON

Iilang bagay ang sa isip ko naka BAON

Bagama't ang isip ay may TALAS

Sa tadhana'y walang takas

Ipapaubaya mo na lamang sa TAAS

Kahit nga ang intensyon mo ay MALINIS

Minsan sa sobra ay posible siyang MAINIS

Malamng malabo ang kahulugan ng tula

Dahil kalat ang isip ng manunulat

Ang isang bagay na akala niya'y kaniyang hawak

Ay madaling dumulas sa kaniyang palad

Kahit siya ay lumuha ng LAWA

Walang makakaramdam sa kaniya ng AWA

Hihilingin na lang niya na sana ang KAPALIT

Na darating sa buhay niya ay hindi na ganito KAPAIT

Day 18 of 366: Hindi ka mahirap mahalin

Kung sino man ang sayo'y nagsabi 

Na mahirap kang mahalin

Ay malamang ng hindi marunong magmahal

O kaya sa kanya'y walang nagtatagal

Malamang hindi niya natutunan

Paano yakapin ang nararamdaman

Paano maging paksa ng pag ibig

Na nag iisang pinipintig

Dahil kilala kita

Matagal bago nakilala

Pero kilala kita

Na hiling ko sana'y noon pa

Siguro hindi mo alam ang iyong itsura

Kapag lumiliwanag ang iyong mukha

Kung gaano katamis ang pagkurba ng iyong labi

At gaano kalamig ang iyong himig

Sana lamang ay matutuhan mong mahalin

Ang taong nasa harap ng salamin

Nawa'y mahalin mo siyang buo

Tulad ng pagmamahal na binibigay mo sa mundo

Alam mo kung paano ko nasabi

Na hindi ka mahirap mahalin

Kahit ano pang sinasabi nila?

Kasi hindi ako nahirapan

Day 17 of 366: Hindi umuusad

Andaming kong ginagawa 

Pero wala akong natatapos

Lumalakas lang ang mitsa

At unti unti akong nauubos

Nasusuka ako kakaisip

Lumalabo ang paligid

Umiikot ang sikmura

Braso'y nanghihina

Pakiramdam ay naliliyo

Paglalakad ko'y walang direksyon

Habang trabaho'y tumatambak

Katawa'y unti unting bumabagsak

Hakbang ng hakbang 

Na hindi alam ang pupuntahan

Kung may liwanag sa dulo ng daan

Ilang hakbang pa ang kailangan?

Day 16 of 366: Akala ko may kahulugan

Nung biglang natapos tayo noong Mayo

Mabigat ang pakiramdam ko 

Bawat sulok ng dibdib ay may kirot

Inuunawa kung bakit naging ganito

Sa kagustuhan kong maging tama lahat

Lalo lamang ako nagkalat

Kaya hindi kita masisisi

Kung sa akin ikaw ay hindi na nawili

Tanggap ko naman at ako ay umuusad

Saglit na panahon, tunay naman ang naramdaman

Maraming pagkakataon na hiniling ko sana ay iba

Pero siguro kahit ano pa, magwawakas ang hindi itinadhana

Kaya unti unti, damdamin isinantabi

Araw araw binabaon sa aking isip 

Na hindi ako ang pinili

Hanggang sa matanggap ko ito sa aking sarili

Ngunit masakit ang tadhana magbiro

Tila pinaglalaruan ang naghihilom na puso

Sa panahong tanggap ko na wala na talaga

Ay panahon na muli kitang nakita

Nabuhayan ng loob at nagpasalamat sa diyos

Isinumpa na sa pangalawang pagkakataon ay magaayos

Aayusin ko kung saan ako nagkamali

Baka sakaling ngayon ay mapili

Ngunit pansin ko na ikaw ay ilag

Sa aking presensya ay naiilang

Nagipon ng lakas loob upang makipag usap

Hanggang aking tanggapin na di ko tadhana ang kaharap

Ang sakin lang sana tadhana

Hindi mo na sana siya muli ipinakita

Kung hindi mo rin pagbibigyan ang damdamin

Kung hindi rin naman siya magiging akin

Sabay nabasag ang aking ilusyon

Pinagtagpo kami sa pangalawang pagkakataon

Hindi para sa wakas ay magtipon

Ngunit para tuluyang isarado ang kahapon

Day 15 of 366: Pakiramdam ng Wala

Kamakailan lamang ay wala akong maramdaman

Walang tanong na naghahanap nang kasagutan

Mga karayon sa aking katawan na hindi iniinda

Madalas sa maghapon, isip ko ay nawawala

Pagdating sa Agosto ako ay mag bebente singko

Edad na dapat alam ko na ang gusto ko

Pero ako ay ligaw madalas nalilito

At sa kawalan ko sa aking isip, ako'y naliliyo

Madalas kong isipin: "Ito na ba yun?"

Ang iniintay ko na mga ginintuang panahon?

Mga kaedaran ko sa buhay ay umuusad na

Samantalang ako ay hindi alam san nais pumunta

Natatakot ako sa totoo lang

Na ang ganitong buhay ay makasanayan

Gising, trabaho, byahe pauwi, sabay hapunan

Ligpit, ayos ng damit, youtube hanggang makatulugan

Hanggang ngayon naghahanap ako ng direksyon

Dahil pakiramdam ko ay patuloy lang umiikot

Bumabalik sa nakaraang tinakasan

Kaya't takot sa anong pwede ibigay ng kinabuksan

Siguro magiging maayos din lahat

Lilingon ako isang araw na maayos din ang kinahinatnan

Siguro sadyang natatakot lang ako sa mga hindi ko kontrol

Kahit minsan tumatahimik na sakin ang mga bulong

Ang mga araw na to ay balang araw kong babalikan

Titingnan, aalalahanin, at tatawanan

Ngunit ngayon yayakapin ko muna nag kalungkutan

Sabay ang paglutang ko sa kawalan

Day 14 of 366: To my ex

As I grow and realize

All the mistakes I had

I could simply brush off what happened

But we can only run to such extent

It was great while it lasted

You gave me my many firsts

Although it could have properly ended

We can only do with what we have then

Looking back I was stupid

But I will not hide behind my youth

If I was a better man then

Who knew what we could have been

And now as I grow as a person

Looking back on life's every lesson

Realizing the things I could've done better

But I cannot lament on those forever

I still feel the shame of my younger years

As I wish I had been wiser

But thank you for everything

It was fun while it lasted

I would never brush off the experience

As we had our fair share of joy and laughter

Thank you for loving a version of me

Whom I thought was impossible to love

Day 13 of 366: All into Place

Fear is no stranger to mine

It kept me safe all the time

It helps me predict the million possibilities

And here I am now, in crippling anxiety

I used to think I need everything in control

In every situation I'm in, I can't let go

All future scenarios are mapped in my head

And now I'm here, lying in dread

From there I grew suspicious and bitter

Thinking that things could not get better

Because despite knowing the worst case scenario

I have no means to prevent the impending doom

And sometimes things do work out in the end

I only made myself suffer in head

But there is no relief when reality is better than fantasy

Because in my mind I am already exhausted

In this constant cycle of thinking

Analyzing, briefing, and pattern searching

Then slowly in my thoughts I drown

And face this world, with a big ol' frown

Then slowly in my journey towards healing

I realize that the world is not only for beating

Yourself up for the things that might and didn't happen

It's how you live and value family and friends

No longer I will chase people who leave

I will never crave those who never valued me

I will focus on the ones I have

I will focus on those deserving of love

Then slowly I let go of the things

That simply did not work out for me

They were not meant to be had

Regardless hard I try

What is meant for me, will come for me

It will never excuse or slip my fingers

I just need to let things be

And wait while everything comes together

Day 12 of 366: Pag kausap ko ang pader minsan

Minsan hindi mo alam

Ano ba ang dapat maramdaman

Samu't saring pakiramdam

Mula sa mabigat papuntang magaan

Ako rin ay mga mga boses sa ulo

Madalas silang magbigay sakin  ng hilo

Lungkot at pagkabalisa

Hanggang isang araw, wala na sila

Unti unti ko na rin napapansin

Mas ngumingiti na ako sa harap ng salamin

Mas nais ko nang makaharap ang tao sa repleksyon

Na noon masama na ang iwas ko at paglingon

Sa paglalakbay ng pag usad

Unti unti kong natututunan

Kung paano mahalin ang sarili

Kahit minsan hindi ako sigurado sa dapat gawin

Kaya't ako'y alila ng alaala

Panahon na sana ako'y nag ayos na

Aminadong sa sarili ay nahihiya

Sa mga nakaraan kong nagawa

Ngunit sana ay hayaan akong umusad

At sa lahat ng nakabangga ako'y humingi na nang tawad

Nais kong tahakin ang mundo

Na hindi bitbit ang nakaraan ko

Hindi niyo alam gaano kabigat

Ang aking dinadala sapagkat

Mariin ko itong tinago maigi

Lahat ng sakit ay aking sinarili

Kaya aking pakakawalan ang nais umalis

Hindi ako mag mamakaawa o mag babahagi ng inis

Sa buhay ko bukas ang pintuan

Malaya kang pumasok at lumabas kailanpaman

Nasa burol pa rin ako ng damdamin

Ng mga kaibigang nawala sa akin

Ngunit hindi ko na sila maalala

Sa pag dating ng mga bagong kakilala

Alam ko sa sarili ko kung sino ako

Anong kapasidad ang kayang gawin ko

Sana lamang ako ay lubos na inunawa

Bago ako binigyan ng ng huling kahatulan

Uusad ako sa buhay ko ngayon

Nais ko na wag na kayong manggugulo

Sa paglalakbay ko ako't magiging makasarili

Dahil ako pa rin naman ito hanggang sa huli

Day 11 of 366: Ano kaya ang pakiramdam?

Mahal ko ang pagsusulat

Pagtutugma at pagtatapat

Ng mga salitang may sari saring kahulugan

Bigyan buhay ang mundong nasa aking isipan

Ngunit hindi ko itatanggi

Na minsan ko ring hinihiling

Na meron saking nag iisip

Na ako naman ang tinatangi

Ano kaya ang pakiramdam?

Na ako naman ang sinusulatan

Ako yung maghapon nasa isip

Ako yung dumadalaw sa panaginip

Paano kaya kapag ako ang paksa

Nang mga sinusulat na tula

Ako ba ay mahihiya?

O ngingiti ng abot hanggang tenga

Kahit isang beses lang siguro

Sa limitado buhay natin sa mundo

Nais kong maging paksa

Nang isang umiibig na manunulat

Day 10 of 366: Bago matulog

 

Milyun milyong bagay ang pumapasok sa isip

Mga bagay na bitbit pa rin sa dibdib

Mga multo ng kahapon na hindi lumisan

Kahapon na hindi ko matatakasan

Nawa'y isang araw ako ay makatulog

Na ang isip ko ay hindi bugbog

Kakaisip ng mga bagay na gusto ko mangyari

Sa reyalidad na aking tinatangi

Bukas sana ay wala na ang sakit

Wala na rin ang tinatakasang pait

Isa lamang ang aking hiling

Na ako ay makatulog ng mahimbing

Day 9 of 366: Minsan, malamig

Pasmado ang kamay, pugto ang mata

May nakatuon sa balikat, umuugong ang tainga

Kamot sa ulo, tuon sa hita

Padyak sa ilalim ng mesa, bigat ng paa

Oras hindi alintana, pasado alas otso

Gusaling madilim, nag iisang nagtatrabaho

Maraming iniisip, nakadama ng inis

Nadama hampas ng hangin, nanlamig ang pawis

Mata ay nangingilid, balahibo'y tumatayo

Nagmamasid palihim, ayaw lumingon

Biglang nagitla, pusa lang pala

Mababaw na paghinga, puso sa lalamunan

Hindi na nagtapang tapangan

Dumiretso na sa labasan

Hindi na nag abalang lumingon

Hindi ko pala napatay ang aircon

Day 8 of 366: Pagbitaw

Mabigat ang pakiramdam sa aking puso

Sabay sikip ng aking dibdib

Milyun milyong bagay ang inisip

Bago ko piliin sarili ko

Napagtanto ko na hindi ko kayang habang buhay

Na sa iyo'y maghihintay

Kung hindi ka handa para sakin ngayon

Hindi ka handa para sakin sa kahit anumang panahon

Pilit kinumbinsi ang sarili

Inipon ang pagtitimpi 

Ngunit kailangan pakawalan

Ang hindi para sa akin nakalaan

Nais ko lang malaman mo

Na hindi madali umabot sa puntong ito

Sapagkat lahat ng binitawan ko

Ay may bakas pa ng mga daliri ko

Day 7 of 366: Paglangoy

Hindi ako natuto lumangoy

Kahit nakatira ako sa archipelago

Mabilis natuto ang buong pamilya ko

Napag iwanan na nila ako

Hindi ko kayang pigilan ang aking paghinga

Sa ilalim ng tubig na higit sa sampung segundo

Mabigat ang pakiramdam ko kapag nasa tubig na

Tila ang buong katawan ko ay guguho

Pero ni minsan ay hindi ako natakot sa dagat

Hindi ako takot sa barkong tila babaliktad

Walang kaba akong nadarama sa tuwing malakas ang alon

Tila masaya pa nga ako kapag sumasayaw ang barko

Kahit alam ko sa aking kapasidad

Na hindi ako makakalaban 

Sa panahon na ako'y lumubog sa dagat

Ang kaba ay tila hindi ko nadarama

Kaya hindi ko alam kung ako ba ay matapang

O sadyang hunghang na nagmamaalam

O isang tao na sumuko na

Sa ibibigay sa kaniya ng tadhana

Day 6 of 366: Saulo ko pa rin ang mga bagay tungkol sayo

Saulo ko pa rin ang mga bagay tungkol sayo

Paulit ulit ko pa rin pinakikinggan ang paborito mong kanta

Napapalingon pa rin ako sa mga paborito mong kainan

At hinahanap ko pa rin ang mga lugar na dapat nating pupuntahan

Nasa akin pa rin ang mga alaala

Mga iaalay ko pa dapat na tula

Nagigising pa rin ako sa oras na gising ka

At natutulog sa oras na alam kong tulog ka

Wala akong sinunog o tinapon

Lahat ng atin ay malugod kong tinago

Pinapanood ko pa rin ang mga paborito mong palabas

Umaasa na mapaguusapan natin sila bukas

Malinaw pa rin sakin ang listahan

Ng mga lugar na nais natin puntahan

Mga bagay na nais natin gawin magkasama

Mga planong naglaho na parang bula

Kaya siguro ako na lang ang gagawa

Nang mga bagay na pinlano nating dalawa

At hahanapin ko ang bawat piraso

Ng buhay na sana ay magkasama tayo

Day 5 of 366: Paano yakapin ang kasalukuyan?

Bawat Lunes, iniintay ko ang sabado

Bawat pasukan, iniintay ko ang bakasyon

Bawat pelikula iniintay ko lang ang katapusan

Bawat araw ay nagiintay lang ako ng uwian

Hindi ko lubos natutunan

Kung paano mamuhay sa kasalukuyan

Hanggang ngayon ay hindi ko nauunawaan

Paano hindi mamuhay sa kinabukasang inaasahan

Hindi naman sa minasama ko

Ang pag iintay sa kinabukasang hinihiling ko

Akin lamang napagtanto

Na nais ko rin magsaya sa kasalukuyang panahon

Kumbaga, paano yakapin ang bawat pagkakataon

Paano hindi madaliin masyado ang panahon

Ayoko dumating na pati sa araw na ako'y hihimlay

Meron pa rin akong hinihintay

Gusto kong mamuhay na hindi hinihintay ang bukas

Gusto kong lubos na matutunan

Kung paano yakapin ang bawat pagkakataong lumipas

Nais kong lumakad sa mundong ibabaw na hindi kalaban ang oras

Siguro isang araw akin ding matututunan

Paano mamuhay sa kasalukuyan

Para sana kahit sa konting saglit

Matahimik naman ang aking isip

Day 4 of 366: Wala akong maisip

Wala akong maisip ngayon

Tila ako ay nabablangko

Wala namang ibang tumatakbo 

Sa isip ko, pero ako'y nalilito

Siguro malaking parte pa ng sarili ko

Ay hindi masaya sa pagkakataong to

Hindi pa tumatahimik ang mga boses sa ulo

Kapayapaan ay hindi pa sigurado

Bawat kilos ko ay nakanumero

Bawat mali ay nakadokumento

Hindi ko alam kailan matatapos ito

Habang buhay ko bang bitbit ito?

Kung may liwanag man sa dulo

Pwede ba pakisabi sakin ngayon?

Day 3 of 366: Ito na ba yun?

Katatapos lamang ng putukan

Sariwa pa ang amoy ng pulbura

Makalat pa ang kalsada

Ang bata ay naglipana

Hindi pa malamig ang hamon sa mesa

At naamoy ko pa ang handa

Sa labas ay nagtatawanan pa ang aking pamilya

Ngunit sa loob ng kwarto ko'y, may pangungulila

Dahil alam ko sa sarili ko

Pagkatapos ng mga kasiyahan na ito

Ay babalik na ako 

Sa reyalidad na tinatakasan ko

Hindi pwedeng habang buhay na bakasyon

Hindi pwedeng magsaya maghapon

Hindi naman titigil umikot ang mundo

Dahil lang sa nararamdaman ko

Dahil pumasok man ang bagong taon

Nanatili ang kalungkutan sa puso

Walang ingay na maaring gawin ang mundo

Na magpapatahimik ng mga boses sa aking ulo

May pakiramdam pa akong pangangamba

Dahil higit pa sa pangungulila

O kaya masidhing kalungkutan

Sa loob ko ang aking nadarama

Ay isang malawak at madilim na wala

Wala akong maramdaman na kahit ano

Galak, lungkot, galit, o takot

Tumitingin ako sa mga daliri at palad ko

Tinutukoy kung totoo ba talaga ako

Dahil mamaya ako ay babangon

Tatayo at iikot sa maghapon

Uuwi pagkatapos magtrabaho

Sabay uulitin hanggang matapos ang taon

Hindi maalis sa aking isip kung ito na ba yun?

Ito na ba ang buhay na iikutan ko?

Naglalakad lamang sa ibabaw ng mundo

Sabay mawawala na parang walang nagbago

Sana'y mawala ang pakiramdam ng kawalan

Ang dilim at gulo ng isip ay maliwanagan

Siguro sa dulo ay mahahanap ko rin ang liwanag

Sa ngayon kailangan ko lang magpakatatag

Day 2 of 366: Pagsuko sa tadhana

Sayong sayo na ang aking kinabukasan

At aking ibibigay na lamang ang makakayanan

Hindi ko na lalabanan ang nais mo

Ako'y sumusuko sa kalooban mo

Hindi na ako papalag

Kahit damdami'y mahabag

Ang ninanais ko romansa

Ay papakawalan ko na

Ibibigay ko na sayo ang susi

Ng aking buhay 

Basta't pagkaingatan mo mabuti

Hanggang sa araw na ako'y mahimlay

Hindi na ako papalag sa iyong nais

Anumang sakit at pighati ay handa akong tiisin

Magtitiwala na lamang ako sa iyo

Na mas alam mo anong kailangan ko

Dahil pagod na pagod na ko kalabanin ka

Hindi ako nanalo sayo miski isa

Sana lamang lahat ng para sakin

Ay dumating at manatili

Ang kinabukasan na aking hinahangad

Ay sana ibigay mo pa rin ng higit sa sapat

Ayoko na pilit kontrolin 

Ang mga bagay naman para sa akin

Kasabay sa pagsuko ko sa iyo

Ay tiwalang hindi ako papabayaan mo

Gagawin ko na lang ang aking makakaya

At malugod kong papakawalan ang wala na

Hindi na ko papalag sa hindi nakatakda

Basta ibigay mo sakin ang nakatalaga

Day 1 of 366: Happy New Year!

At sa muling pagbabago ng taon

Ay magbabakasakali na tayo sa mga bagong pagkakataon

Mga desisyon na hindi natin napagtanto

Paghiling na sa sarili natin tayo'y mas totoo

Kasabay ng pagpalit ng kalendaryo

Ay paglaya ng mga damdaming nabigo

At sa pagusad sa bagong panahon

Nawa'y mas maging mabait satin ang mundo

Mapait ang nangyari sa nakaraan

Mga bagay na hindi ninais o inaasahan

Mga bagay na nais nating iwanan

At wag na sanag babalik kailanpaman

Kaya sa bagong yugto ng ating kwento

Sa susunod ng kabanata nitong libro

Anuman sana nag piliin mo

Ay maging mabuti na sayo ang mundo