Monday, July 3, 2017

D.P.

I understand if things got awkward and everything has changed. But I really want to tell you for a long time and I think I deserve a credit for hiding it, jokes aside everything I said was true and I mean every word I said. You shouldn’t be afraid for I expect nothing from you I only want to release my 
caged feelings.

If you’re going to ask me why I like you, the main reason is that you are imperfect. I mean; you panic in dire situations, you drink coffee at straight noon, you’re terrified of dogs, I rarely see you comb, and other funny stuff. But at the end of the day you smile and seeing those for multiple times I fell for you without knowing it. I don’t compare you to anyone else for the reason you are unique and so are they. They may have traits that are greater than you, but at the end of the day you are you and nothing will change that.

Story Lore

It isn't often that I say this, but I wanted to thank you for being such a good friend. You are always around when I need you, always willing to listen when I need to talk, and always ready to organize something fun when I need a break. You are one of the most important people in my life, and when I count my blessings I always think of you. I don't think I could have got through the last few years without you. Through the break-ups and career changes and home moves you were always around to lend a hand and tell a joke. I appreciate that more than you know.

Thank you again for being such a great person and wonderful friend and thank you for despite of everything that happened in the past you accepted me back in your life like nothing happened and you don’t know how I am grateful for that.

For Anne

We get old and get use to each other. We think alike. We read each other’s minds. We know what the other wants without asking. We know what to say to each other in harsh conditions. 

Sometimes we irritate each other a little bit. Maybe sometimes take each other for granted. But once in awhile, like today, I meditate on it and realize that even once in my life I am lucky to share my life with the greatest friend I ever met.

Since I left you, I have been constantly depressed. My happiness is to be near you. Incessantly I live over in my memory your caresses, your tears, and your affectionate solicitude. I thought we will never be separated months ago, but since my separation from you I feel that I love you a thousand fold more. Each day since I knew you, have I adored you more and more?


With hyperbole excluded, this is just a letter from the thousand letters I’ve written for you that I will never send. I apologize for hurting you when I shouldn’t have. It hurts that I can’t win you back and I can only cling on to the past. I hope you’re happy from where you are right now. Best wishes.

Classroom


"Pengeng 1 whole!" Sigaw ni Ben na nakatabi ko lang naman. "Utang na loob isang oras na nakalipas ng pinasa natin yan!" Sabat naman ni Jedidiah. "Bahala kayo sa buhay niyo!" Biglang sabat ko at untog ko sa desk ko. Tatlo kaming tao dito sa table na to tsaka 7 na may sariling mundo. Ang ligalig sa room na to, ang dalawang kausap ko nga galing pa ng kabilang section. Sa may unahang pintuan ng room may kumakanta na iisang pantig lang ang naiintindihan mo at gusto mo ng abutan ng bente para tumigil. Sa isang sulok sa room naman  may octopus wiring na may katabing nagdodota na may sariling mundo. Meron pa sa likod nagbabasketball ewan ko kung paano nila nagagawa iyon. Meron namang beastmode at hindi niya mahanap ang cellphone niya, maraming nakakakita ng cellphone niya sa kamay niya pero walang nagsasalita at ang lahat ay may sari sariling mundo. Ganito sa classroom ko, grade 10, section Aquarius, mula sa mataas na paaralan ng agham at matematika ng laguna.

"Boss!" sigaw ng matinis na medyo malagong na boses, si noel, nanghihingi ng colored paper.
"anong kulay?" tanong ko.
"Puti" sabi niya.
"ilan?" tanong ko uli.
"walo" sagot niya.
"long o short?"
"long"
"wala"
"short?"
"wala rin"
"nagtanong ka pa!" sagot niya

Kanina pang alas nuwebe ng umaga vacant alas onse na utang na loob pinapasok pa kami. Nasa meeting daw ang mga teacher namin. Kaya puro kalokohan ang inaatupag ng mga kaklase ko. Maraming requirements pero ni isa walang kumikilos, kasama na ko roon kaya di na ko magmamalinis. Akala ko tuloy tuloy na ganito ang buhay ko sa araw na to hanggang sa may biglang umepal...

"Pagplanuhan natin ang design ng room nagmamakaawa ako sa inyo!" sabi ni nicole ang bise presidente ng classroom; magulo ang buhok, yung tipong hindi niya alam na naimbento na ang suklay, bilugan ang ilong, morena, at yung tipo ng mukha na masarap sapakin. Nagsalita siya ng nagsalita kasama ng ibang officers at katapos tapusan ay sila sila rin naman ang nasunod, peste, sayang oras eh nagbunganga lang yun.

"AT SABI KO BAHALA KA SA BUHAY MO! BWAHAHAHAHA!" sigaw ng di ko kilalang boses mula sa malayong upuan, isang tumpok ng mga engot ang nandun kaya di mo makilala ang nagingay, pero mukhang lahat naman sila kaya wala ng dapat sisihin. Pero may nakita ko isang taong nakilala ko; si kath, isang babaeng medyo mataba pero ubod ng ganda, kita mo ang kinang sa kaniya mga mata habang tumatawa at ang ngiti niyang sadyang nakakahawa. Isang dahilan siya kung bakit ako pumapasok sa paaralan.

Nawalan ng kuryente, Di na ko nagtataka kung lahat ba naman ng outlet ay may nakapasok. Andaming nagalit at nabugnot, may sinisi ang school, may sinisi ang gobyerno at may sinisi ang meralco pero ayoko lang magsalita pero kita naman sila sila ang may kasalanan ,mahirap na. Sakit na natin yun ang maghanap ng sisihin sa bawat panahon ng kagipitan isang sakit na walang gamot, lunas o doktor. Bumalik rin kaagad ang kuryente makalipas ng ilang minuto. Biglang bugahan ang mga tao dito eh.

Dumating na ang paboritong parte ko ng paaralan, ang uwian. Minsan iniisip ko na kapag pumapasok na lang ako para umuwi alam kong may problema na ko. Pero may problema nga ako, sino bang wala?! Kinaon ko ang isang kaibigan sa grade 9 narra dahil ritual na namin umuwi ng magkasama. Si jasmine, isang babae na morena na medyo mahaba ang mukha. Kasama siya at ang matalik na kaibigan kong si bryan ay sumakay kami ng jeep pauwi at doon natapos ang isang araw ko sa paaralan.




Dear LA,

It’s always nice to have you near and to enjoy your company and your loyalty; it’s important to have the friendship and affection of someone with whom we can share our joys and sorrows, and discuss our problems without fear or reservations.
But, the best part of knowing someone like you is not to feel obliged to do something when we’re together, is to be able to watch TV without saying a word, not feeling bored or wanting to be by yourself; and I miss you when you’re far away, taking care of your life while I take care of mine.
To be a friend is to be able to enjoy the best things the other person has to offer, to recognize their faults but to know they are bearable and, on the other hand, to be a friend is to offer our virtues with all the generosity in the world and to live without masks or farces to hide our faults, habits or differences.

I’ve been thinking about writing to you for a while now, to tell you about the meaning of friendship, something that surrounds us in such a natural way that we don’t even bother much to understand what it truly means. Maybe I can’t really express that meaning, but it’s good to know that there’s someone supporting us, even if sometimes they don’t fully agree with what we are thinking or doing and they don’t hesitate to show their point of view. That’s what true friends are like, because they know that a different opinion will not change a deep feeling of mutual and sincere trust.
P.s.

          I laughed more than once when I was writing this

Recollection para sa tropa

Dear kungsinoman,

    Kung single ka ngayon wag ka malungkot dahil ang mapapangasawa mo ay naglalakad sa mundo at gumawa ng mga alaala na ikukwento niya balang araw sa iyo. Alam kong malandi ka pero tiis muna.

Tula

Walang sugat na hindi naghihilom
At walang luhang hindi natutuyo
Marami kang nais sabihin habang ang bibig ay nakatikom
Dahil kahit sa sariling isipan ika'y nahihilo

Walang nilamon ang pagbabago
Takot lamang tayo tanggapin ito
Kahit ang lantang bulaklak ay maaring mamukadkad
Kaya't may pag asa pang umunlad

Sa totoo'y hindi natin kailangan ng pagbabago
Bagkus kailngan natin ng pag asenso
Lagi na lang na pagbabago ang sinasabi nila
Bakit? Simula ba wala na tayong ginawang tama?

Mahigit pitong dekada ng matapos ang digmaan
At ng makamit natin ang kasarinlan
Marami ng dugo ang dumanak
At patuloy pa ring pumapatak

Ilang araw na lang ay may limang pagpipilian
Upang baguhin o ituloy ang nasimulan
Sana ito ay ating pagisipan
Nang sa huli ay hindi tayo nagtuturuan

Pinagkaiba

Anlaki ng t-shirt ko...... oversized talaga. kanina nga tumatae ako pag buhos ko tumalsik sa tshirt ko eh. anlamig tuloy,  ang hirap talaga kapag nauubusan ka ng damit. Yung tipong lagi kang nawawalan na hindi mo maintindihan kung sinusuot mo ba o ginagawang basahan ng nanay mo. Mahirap talaga kapag kulang sa bahay. yung damit mo hindi lang pamporma, basahan pa! Kung kakulangan lang ang usapan idadamay ko na ang aking paaralan.

Ang room namin ay isang kwarto na masaya, magulo at MAINIT! grabe naman talaga eh. Kulang nalang paikutin kami sa isang plato at tuluyang microwave yung room. Impyerno na nga lessons impyerno pa ang init sa room. Alam mo yun? kasama mo na si satanas sabay sinusunog ka pa niya sabay nasa kalan ka pa? para bang pinagkaitan ng lamig sa lugar na iyon. Tapos may makakapal pa akong kaklase na hindi ko maintindihan kung lagi bang brownout sa kanila o hindi sila nagbabayad ng meralco na sa school pa nagchacharge. Electric fan na nga lang ang pampalamig sa room eh bubunutin pa para makacharge sila. Talagang bata pa lang eh may mga makakapal na pulitiko in the making. Sabay pag binunot mo sila pa galit! akala mo kanila ang school. Sila kaya isaksak ko sa outlet ng maging malamig na bangkay sila. Ang init nga na nga eh, PWE!

Pero kahit bwisit ang ilang kaklase ko ay hindi maipagkakaila na may maganda pa rin sa room tulad ng hightech na bintana namin. Kusang sumasara yun! hanep naman talaga eh. Tapos kahit umuulan o bumagyo man pumapasok ang ulan kahit sinasara namin. Sa school ko lang ata may invisible glass. Marami pang problema ang room namin tulad ng mga officers na nagpapameeting ng buong klase eh sila sila lang rin naman nagkakaintindihan kasama na yung ibang sipsip. Kaya oras na lumabas naman tayo sa room.

May quadrangle sa school namin. Hanep naman talaga! nakadepende sa angle ng araw kung paano kayo maiinitan! di ba math yun! Pero walang halong biro naisipan pa ng PTA na maglagay ng mga upuan dun upang maglibang ang iba eh luto naman talaga pwet mo kapag umupo ka literal na hotseat eh. Tapos hindi ko pa maintindihan ay bakit ang hangin sa school ay NAPAKADALANG! tapos pag meron pa amoy utot pa ng katabi mo o amoy ng slaughter house. Siguro ang hot talaga ng teachers samin. Grabe init sa school eh.

Sino bang hindi makakaalam sa parte ng school na tinatawag na canteen? na kahit ang luto ay lutong bahay ng mga nasa ilalim ng tuloy eh nauubos ang paninda. Gusto ko rin ang presyo nila parang may sprinkles of gold and diamond sa bawat paninda nila. Grabe naman ang mahal eh! Pero nauubos. Ganun talaga kapag pamilihang hindi ganap na kompetisyon (Ekonomiks yun pre!) Talagang maligalig ang mga tao samin. Nakakabili sila ng 30 pesos na isang pirasong manok tapos hindi sila makabayad ng sampung piso sa funds. Nakakagastos rin sila para sa mga jowa nila ng 150 pesos pero di makapag bayad sa ambagan sa project. Mahirap na talagang magsalita eh

Sa huli may tatlong bagay akong nais iwan sa inyo na sa dalawang bagay na iyon ay may isang bagay ang natutunan. Iba iba ang tao sa mundo. Walang perpektong paaralan. Kahit panay insulto ang binibigkas mo ukol sa paaralan mo ay may araw na iiyakan at magbabalik tanaw ka rito. Pero yung mga nangaangkin ng outlet ay dapat burahin sa mundo.

Narnia

Hindi natuloy ang suspension...... wala namang ginawang matino sa school. Bakit nga ba naging kaugalian natin na pumunta sa mga lugar na wala naman tayong gagawing may patutunguhan? Tulad na lang ng magical backdoor ng cr ng girls. Wala ka naman talagang mapapala dun maliban sa mga magsing irog na gumagawa ng pangarap at nagpaplano ng kinabukasan sa lugar na nasabi. Ngunit bakit nga ba sa likod ng c.r.?

Kung tatanungin mo ang henerasyon ng ating mga lolo't lola ang perfect dating place ay sa kabukiran. Sa henerasyon ng ating mga magulang ay park. Sa henerasyon natin ay mall. Sa batch ko ay likod ng c.r. tama ang nabasa mo kahit tingnan mo pa muli. May hiwaga ang likod ng pintuan ng c.r. na nakakadagdag sa pusok ng bawat magsing irog. Ito yung pinaka sagradong lugar sa eskwelahan dahil lahat ng nasa likod ng ito ay nag mamahalan. Isipin mo ang pakiramdam ng tumatae habang may nagsasabi ng "babe, wag diyan may kiliti ako diyan" sabay flush at pagraos mo mula sa hirap. Isipin mo naman yung lalabas ka ng banyo na may hawak na magazine,newspaper, toiletpaper, alcohol, at sanitizer tapos may nag uusap sa likod ng pintuan nito. Marami na akong karanasan sa mga tukmol na forever na yan.

1. Tumatae ako gawa ng buko pie na kinain ko nung nakaraaan na araw habang may sumigaw sa labas na lalaki at babae. "(insert mura here) Ambaho naman kaunting respeto naman oh!" Sa sobrang synchronized ng pagkakasigaw nila ay naisip ko silang iflush sa toilet.

2. Nagpasama ang isa kong kaibigan dahil baka pagtripan daw siya kapag siya'y tumae. Eh di sumama naman ako. Naka 30minutes ang kaibigan ko sa c.r. nang marealize kong may nagbebreak na magsyota sa likod ng pintuan ng c.r. nagalit sila sakin dahil nangingialam daw ako sa problema ng iba. Gusto ko sana silang murahin kaso umaattack pa ko sa COC.

3. Malapit sa locker yung c.r. kaya dun din nakatago yung mga young lovers clan. Nagkataon na sinipag ako sa pag aayos ng locker ko. Nang dumating ako may nakita akong magsyota sa likod ng pintuan ng c.r. tapos yung *bastos* nakapatong sa *bastos* *bastos* *bastos*. Mukhang napansin nila na nakita ko sila kaya nag good morning sila sakin. Ganun pala kapag nakapag breakfast ka ng maayos maganda ka bumati. Habang inaayos ko ang locker ay naguusap sila kung paano nila ako didispatyahin at paalisin. Nang patapos na ko nagparinig yung babae "ano ba yan abala naman yung ibang tao diyan". Sa nagsasabing nagaasume lang ako ay (insert mura here) kayo tatatlo kami dun alangan yung kalampungan niya anmg paringgan niya. Sa sobrang susot ko ay isinara ko nag locker at umutot ng malakas at mabaho dahil sa kinain kong kamote nung recess. Kita ko ang inis sa mata nila at kasiyahan sa damdamin ko.

4. Pinaka hardcore na experience ko ay yung magsyotang may kausap na daga, ipis at langgam. AY grabe naman talaga ginawa pang palusot ang kaawa awang nilalang. Pagpasok ko sa klase ay nagpa quiz si maam. Hindi na sila pinag quiz bilang parusa. Sana mabigyan sila ng grade nung daga.

Hanggang ngayon ay wala akong nobya at hindi ako malungkot gawa nun. Wala akong galit sa mga malalandi at makakating magsyota sa school ang akin lang, Wag kayo gagawa ng kahayupan habang naka uniform. gawin niyo yun habang naka tights o animal costume. Maliban sa kwento ng likod ng c.r. ay may iba pang kwentong magsyota na akong napakinggan at napanood.

1. May naglalambingan sa sulok ng classroom sa may basurahan. Parang nagpapatawaran sila dahil may nilibreng pineapple juice na tig sasampung piso si boy na ibang babae. Anak naman ng tipaklong sa bawat tampo ng babae ay isang sipa sa basurahan naming simbango ng sinisigaan na goma. Walang kumokontra sa kanila at hinayaan namin na kumalat ang basura sa trashbag. sa huli ay pinagpulot sila ni maam ng basura imbis na walisin o i mop. Naalala kong nagtapos ang ng tissue mula sa c.r.

2. Sa canteen ay may mag irog na nagkukulitan kung sino ang mas mahal ng isa sa isa. Ang pila ng canteen ay umabot sa office at wala pa ring pumansin. Hanggang may isang bayani na "aksidenteng" nagtapon ng toyo kay girl. Nagalit ang syota nito at nakipagsuntukan sa may canteen. Sa may pila pa talaga.

3. May Nagkukulitang magsyota sa taas kung saan nandun ang classroom namin. Maaga silang nakarating ngunit ng bumaba sila ay nag papanatang makabayan na kami. Pumila sila sa mga late at pinagflagceremony ng sila lang. Nakakatuwang isipin na kinikilig sila habang beastmode na ang principal.

Muli ko pong uulitin na wala akong laban sa mga taong naglalambingan. Ayaw ko lang po ng nakakaabala na sila ng ibang tao. Sabi nga nila " Maglandian na na kayo! Wag lang sa likod ng c.r. at tatae pa ako!"

Sana Totoo na lamang ang narnia at ilalagay ko sila sa closet at ilolock ko na habang buhay.

Kapirasong Papel

Malakas ang ulan, ayon sa balita bumabagyo raw..... ka chat ko ang isang kaibigan at sinisisi sa kaniya ang ulan dahil sa kaniyang pag kanta. ang birong yung ay matanda pa sa aking lola na mukhang tita sa edad niyang 53 pero bakit nga ba nag simula itong biro na to? sabi ng iba gawa daw ng mga palaka. kaawa-awang nilalang hindi na nga kaakit akit sinisisi pa sa pwersa ng kalikasan. Talaga bang ugali na natin na isisi sa mga bagay bagay lalo na sa mga walang muwang ang mga bagay na hindi natin maipaliwanag? katulad ng isa kong guro itago natin siya sa pangalang ms.punk dahil iba iba ang shade ng buhok niya at sa hindi maipaliwanag na dahilan ay sa kahit anong pagkakataon ay nakapaling ang bangs niya sa kaliwa.

Nag paactivity samin si ms.punk at nagbigay siya ng papel na lagayan daw ng grade ng leader base sa pagtulong nito(dito pa lang ay nagsisimula na ang pagbibigay ng kapangyarihan sa mga engot) ang binigay niyang papel ay nasa kalahati ng 1/2 crosswise pahalang na nahahati sa 15 row at 12 column, grabe naman kahit karayom na isinawsaw sa tinta eh hindi mo yun masusulatan, pero hindi pa yung ang problema eh.

Isang beses nagpa activity si ms.punk at kinolekta ang papel ng mga duwende. Nag assign siya uli na tulad ng dati ay hindi na kami nagulat, isang fliptop battle at isang linggo lamang ang preparasyon, dyos ko! kahit yung mga malutong magmura sa youtube isang buwan ang preparasyon pero hindi pa iyon ang problema.

Dumating ang araw ng paghuhukom, sa sobrang kaba ang isa kong kaklase ay nagmarathon mula sa tindahan at banyo ng school para makakuha ng sabon at may kumukulo sa kaniyang sinapupunan. balik tayo sa judgement day, sa simula hinahanap ni ms.punk ang script ng fliptop, eh anak naman ng unggoy na nagungulangot malay ba namin na ipapasa yun. isinulat namin sa papel na sa sobrang dumi hindi na kakapitan ng tinta at hindi mo maiisip na papel, kung alam naming ipapasa sana inilagay pa namin yun sa scented paper tapos isinulat gamit ang g-tech. Pero hindi pa yun ang problema at dadating na ang problema .

Hinahanap ni ms.punk ang papel ng mga duwende na kaniyang kinolekta noong nakaraang linggo. Tinangka naming magpaliwanag ngunit beastmode na si ms.punk at idinikta ang bawat pagkakamali namin simula ng makilala niya kami at kung paano kami walang mararating. Lahat ay nakayuko maliban sa kaklase kong tumatae noon sa niyerbos, nakakainggit na wala siyang alam sa pangyayari, nagwalk out si ms.punk at nagdadabog. nag usap usap kami at nilalabas ang susot sa pader na magigiba na.

Natutunan namin na wag gagalitin ang mga taong may weird color scheme ang buhok at malakas pa sa kapit ng pulitiko na laging kabuntot ni pacquiao ang hair fix. Kinabukasan dumating uli sa ms. punk at dala dala ang kanyang mga gamit na akala mo ay secretary ng United Nations sa dami ng papel. Namisplace lang daw niya yung mga papel at nasa ilalim ng kaniyang desk, akala ko ay hihingi siya ng tawad sa amin biglang isinisisi pa sa amin dahil hindi daw namin inilagay sa magandang folder.

Lumabas siya ulit at tulad ng isang international team na niluto ang laban ay sabay sabay kaming nagmura na parang wala ng bukas. Lumakas ang bonding ng classroom ko pagkatapos ng pangyayaring yun

Judgement day

Ang ganda ng araw...... kasabay ng suspension, hindi ko maintindihan ang gobernador ng lugar namin. Kapag maganda ang araw at magaan sa pakiramdam isususpend ang klase. kapag ang araw ay pangit pa sa C.R. ng NAIA at kahit hangin ay kaya kang patayin ay tuloy ang pasok. Ngunit bakit nga ba nagkakaroon lamang ng suspension kapag wala namang gagawing kapaki pakinabang sa eskwelahan? o kaya may magaganap na kapanapanabik? bakit hindi dumaan ang mga bagyo kapag ang projects ay sinabi dalawang linggo ang nakaraan pero bukas ang deadline kaya ngayon mo gagawin? o kaya sa examinations na halos lahat naman ng pinagsasabi ng guro ay wala sa exam bagkus ito ay na sa libary ng mga babylonian.

Naalala ko nung mga panahon na mageexam, nag eexam at nag exam ako. Tiba tiba sa akin ang tindahan ng kape na malakas ang caffeine dahil kailangan kong pumasa, hindi pa uso yung tsimis na mas malakas ang caffeine ng mansanas, tsaka takte naman parang may mapupulot ka bang mansanas sa daan eh kung kape? mainit sa tiyan pwede pang ipanghingi sa burol ng kapitbahay mo. Sa tagal ko ng nag eexam ay nakagawa na ako ng tips kung ano ang magandang gawin sa simula,habang, at pagkatapos mag exam.

Tips sa mga mag eexam:

1. Kalimutan lahat ng galit sa isa't isa dahil tanging ang test paper lamang ang kalaban ninyo. kakailanganin mong magpa photocopy ng reviewer sa weirdo mong kaklase na subsob na ang nguso kaka take down notes. Take note: maghanda ng bubble gum o kahit anong matamis sa bulsa sakaling tingnan ka ng masama.

2. No man is an Island. Sa kapanahunan ng exam wag kang magpaka astig o cool effect. Siguradong babagsak ka. Lunukin ang pride, at maghandang bumula ang bibig. Lapitan lahat ng honors at alam mong may alam sa wala kang alam, pero sa sitwasyon ko lahat sila ay nilalapitan ko. Kahit yung teachers mo na daig pa si cyclops at medusa pumatay sa tingin ay kailngan mong lapitan para malaman ang coverage ng exam at ano dapat ang reviewhin. Itanong mo ng lahat dahil sa oras na umalis ka hindi ka na makakabalik.

3. Alamin kung sino ang patron ng exams. ayon sa aking pag susuri ito ay si St.Joseph of Cupertino. Pero sapat na ba siya? hindi kasi si beelzebub, satanas at Lucifer ang gumawa ng exams kaya kailngan mo kung maari LAHAT ng santo. Tulad ni St. Bruno na santo ng mga sinasapian ng demonyo kailngan mo siya! alam mo kung bakit? Dahil baka sa pag bagsak ng math test paper mo sa iyo ay mangisay ka na lang na parang nabitawan na chainsaw.

4. Ihanda ang gamit sa digmaan. Mabuting ihanda na ang gamit upang wala ka ng iisipin sa examinations. ito silang lahat: papel(1 whole at yellow pad), Pambura(yung malaki bakasakaling kailangan mo magtanong ng sagot at masusulatan mo ito at pasimpleng pahiramin ang kaklase mo), lapis, ballpen(lima kung maari at itim depende na lang kung pabebe ang mag eexam sa inyo at pink dapat ang tinta), Colored pens, crayola, rosaryo, sampaguita, prayer book, earphones, cellphone, at tubig.

5. Kumain ng tama para sa utak. Sabi nila mainam ang gatas , itlog at cereal para sa mga nag eexam. iwasan daw ang mga pagkain ng matataba at mamantika. Iwasan din ang pag inom ng softdrinks dahil nakakagulo raw ito sa iyo. pero kumain ng tama lamang dahil mahirap na may kalaban ka sa loob mo habang nag eexam.

6. Ihanda ang kalamnan ng tiyan. Mahirap mag exam ng natatae. Hindi totoong mahirap kalaban ang konsensya mo, isa iyong kahibangan, mas mahirap kapag ang mga submarine sa tiyan mo ay kailngan ng mag submerge ay hindi ka na makakapag concentrate. Mabuting Dumumi ng limang beses sa tahanan at tatlo sa eskwelahan( baka sakaling pagtripan ka pa at di ka pa matae).

7. Matulog ng maaga. Dahil mas masarap ang pakiramdam mo kapag nakatulog ka ng sapat. Lalo na yung tipo na sa sobrang sarap eh naka isang subject na sa eskwelahan eh ikaw eh naliligo pa sa laway. Hindi rin maganda yung sa eskwelahan ka matutulog dahil may sasanib sayong multo o katawang lupa na biglang magpapasipag sa iyo. WAG NA WAG MO ITONG LALABANAN hayaan mong sumanib ito sayo hanggang sa paggising mo patay na lahat ng kasama mo.

Ngayon handa na ang sarili mo at kaisipan sa digmaan ay ano naman ang gagawin mo rito?

Tips sa Nag eexam

1. Kumalma ka utang na loob! sa oras na mag panic ka ay talo ka na. Habang nagsasagot ay maupo ng maayos at diretso ang tingin sa papel. Kapag hindi alam ang sagot ay balikan na lamang kapag lumabas ng kwarto ang guro at magtanong sa pinakamalapit na honor sa hindi mo alam at sa mga hindi ka sigurado. Itanong mo na rin kung pwede siya na magsagot ng papel mo

2. Ang isang classroom ay isang zoo kapag may exam. May mga Giraffe na expert mangopya, Manok na putak ng putak ng sagot niya at umaasang may magtatama nito, kabayong nagpapapadyak sa lamesa dahil hindi alam ang sagot sa number 25, pusa na hindi mapakali sa pwesto niya, kambing na nguya ng nguya ng pagkain dahil hindi siya makakalma at guinea pigs na biglang mawawalan na lang ng malay. Piliin kung ano ka sa kanila at makibagay. Maari kang maging aso na tahimik at ginagawa ang dapat gawin ngunit iilan lang sila tulad ng mga taong may common sense.

3. Laging tandaan laging may kalaban sa paligid. Pagkatapos ng isang exam ay may paparating pa na sunod na test paper. Kakayanin mo sila, tiwala lang. Dahil determinasyon ang kailangan mo pangalawa lamang sa pananampalataya. Wag mo sayangin ang pinaghandaan mo. wag na wag kang magpapasa ng blangkong papel dahil mas malaki ang tsansa na tumama ang hula kaysa blangko. Kapag naglagay ng goodluck ang teacher niyo sa likod ng papel ng "God bless" o kaya "Good Luck" maglagay ka ng "Thank you! I really appreciate it Ma'am/sir" Sabay lagay ng smiley emoticon at drawing ni garfield ng nakapeace sign. Kung desperado na talaga mag stapler ng isandaan pag pasa ng papel.

Ngayon nakalabas ka na mula sa ilalim ng impyerno, Ano naman ang gagawin mo pagkatpos nito?

Tips Pagkatapos ng exam

1. Mag-Party! Ayun din ang gaagwin ng mga kongresistang naka takas sa isang alegasyon. Kaya lubusin mo na ang kasiyahan na iyong matatamasa dahil sa pagchecheck ng test paper ay malapit na rin naman kaya mabuting kunin mo na lahat ng gusto mo bago ka bitayin.

2. Pasalamatan lahat ng diyos ng norse,greek,egyptian, roman, si buddha, at si yahweh. kasama narin ang lahat ng santong binulabog mo sa kakadasal kaysa magreview. Pakitandaan na maghanda ng alay sa mga kaarawan nila kung sakaling pumasa ka at wag sumapi sa demonyo kapag bumagsak.

3. Kalimutan na nag exam ka. pag may nagtanong sayo kamusta exam sabihin mo " exam? ano yun? nakakain ba yun?" Sikaping wag magmukhang engot habang sinasabi ito.

4. Pagkatanggap ng papel ay ifold ito ilagay sa isang folder o envelope pumunta sa tuktok ng mount apo at tsaka basahin ito. Pag pumasa ay isigaw ang kasiyahan sa tutok ng bundok. Kung bumagsak man ay kusa ka ng gugulong ng bundok pababa.

5. Ipakita at papirmahan sa magulang ang test paper. Ito na ang hardcore! talagang simula palang dito ka naghahanda. Dahil dito nakasalalay kung makakapag dota ka pa ba o isusubsob mo sa libro ang mukha mo sa isang quarter upang makabawi sa kanila. Muling magdasal kung bumagsak, na babaan ang parusa sa pagbawas ng baon sa pag tiytiyane ng damo sa labas araw araw.

Ngayon tapos na ang proseso sabay sabay tayo.

BABAWI NA LANG AKO NEXT QUARTER!

Mother *@%$# Nature

WE ONLY HAVE ONE MOTHER NATURE

THAT WE HAVE TO NOURISH AND NURTURE

WE HAVE TO TAKE CARE FOR THE FUTURE

MAINTAIN THE ECOSYSTEM LIKE OUR CULTURE

...LET'S MAINTAIN THE BEAUTY OF GOD'S CREATION

IT WILL BE OUR PRIDE FOR THE NEXT GENERATION

PLANT NEW TREES AS WE BUILD OUR NATION

LET'S START NOW FOR IT WILL NOT BE A FRUSTRATION

HELPING EACH OTHER IS A GOOD DEED

FINDING SOLUTION AS WE SUCCEED

LET US MAKE IT HAND ON HAND

LET'S START NOW AND MAKE A STAND

MARINE LIFE IS A BEAUTIFUL SCENE

WE ONLY HAVE ONE EARTH TO LIVE IN

LET'S MAKE A MOVE AND LET'S BEGIN

LOVE AND DEDICATION ALWAYS COMES FROM WITHIN

A Poem I sent

This is my first poem for you,but i don't know how to start

I thought this one through, it's all from the heart

for some time I kinda like you

but now I don't love, but I adore you

for a long time I admired that childish smile

I treated you like a little sister for a little while

But ever since I heard you sing

My heart of winter turned to spring

Some of the lines I wrote, I admit it's pretty lame

But your eyes sparkle, they put the stars to shame

Forgive me if I am too Abrupt

But I would kill mocking birds if your sing will be interrupted

I hope you still Remember, I still owe you a selfie

Some time, someday or later maybe

After this will it be awkward or looking may be stiff?

will you appreciate this even without a gift?